«Ησύχασε,…είναι μόνο μια ταινία».

Αυτά ήταν τα παρηγορητικά λόγια του Μάρλον Μπράντο προς την 19χρονη –τότε- Μαρία Σνάιντερ, όταν το περίφημο βούτυρο έκανε την εμφάνισή του στο σετ και στην συνέχεια στα οπίσθια της νεαρής ηθοποιού. Το 1972, η ταινία του Ιταλού σκηνοθέτη Μπερνάρντο Μπερτολούτσι «Το τελευταίο τανγκό στο Παρίσι», θα σοκάρει το κοινό παγκοσμίως και η ίδια σκηνή θα περάσει ως «εκείνη η σκηνή με το βούτυρο». Οι πρώτες προβολές της ταινίας θα συνδυαστούν από ταυτόχρονη κριτική αποθέωση αλλά και κατακραυγή και σε περιπτώσεις, αποστροφή για την απόδοση των σεξουαλικών σκηνών.

Την ίδια χρονιά, η Μαρία Σνάιντερ θα χάσει οριστικά μια πολυετή μάχη με τον καρκίνο. Κατά καιρούς, είχε δηλώσει την τραυματική από πολλές όψεις εμπειρία της κατά τα γυρίσματα της ταινίας, με κέντρο την ίδια περίφημη σκηνή, για την οποία η ίδια δεν είχε ενημερωθεί παρά μόνο την ώρα που γυριζόταν: «Ήμουν όμως πολύ μικρή για να ξέρω ότι δεν επιτρέπεται να κάνεις κάτι εκτός σεναρίου. Ένιωσα λίγο βιασμένη, και από τον Μπράντο, και από τον Μπερτολούτσι», θα πει, το 2007. Η ηθοποιός θα περάσει την δεκαετία του ’70 μια μεγάλη περίοδο καταχρήσεων αλλά και αυτοκτονικών τάσεων.

Το 2013, σε ένα βίντεο, ο ίδιος ο σκηνοθέτης θα «ομολογήσει» πως πράγματι, η ιδέα για το βούτυρο προέκυψε το ίδιο πρωί του γυρίσματος, καθώς εκείνος και ο Μάρλον Μπράντο έτρωγαν το πρωινό τους στο ίδιο πάτωμα που θα λάμβανε χώρα η σκηνή. «Ήθελα μια γνήσια αντίδραση από την Μαρία, και για αυτό δεν της το είπα», θα πει, μέσες άκρες, για την επιλογή του αυτή. Το θέμα ουδέποτε θα πάρει μεγάλες διαστάσεις. Θα καταχωρηθεί σε έναν μακρύ κατάλογο περιστατικών με «οριακές» στιγμές, σπουδαίων και λιγότερο σπουδαίων σκηνοθετών.

Κάντε Share